Lúcás 17:1-6 ABN
1 Dúirt sé lena dheisceabail, “Ní féidir gan na scannail a theacht, ach is mairg don té trína dtagann siad! 2 bʼé a leas go gcrochfaí cloch mhuillinn faoina mhuineál agus é theilgean san fharraige níos túisce ná thabharfadh sé scannal dʼaon duine amháin de na daoine beaga seo., 3 Aire daoibh! Má pheacaíonn do bhráthair, tabhair casaoid dó, agus má bhíonn aithreachas air, maith dó. 4 Agus má pheacaíonn an duine céanna i dʼaghaidh seacht n‑uaire sa lá agus go n‑iompóidh sé chugat seacht n‑uaire, ag rá: ‘Tá aithreachas orm’, maith dó.”
5 Dúirt na haspail leis an Tiarna: “Méadaigh an creideamh againn.” 6 Ach dúirt an Tiarna: “Dá mbeadh oiread ghráinne an tsíl mhustaird de chreideamh agaibh, déarfadh sibh leis an gcrann maoildeirge seo: ‘Baintear as do fhréamhacha tú, agus déan tú féin a phlandáil san fharraige!’ agus dhéanfadh sé rud oraibh.
“Copyright © 2021 National Council of Churches of Christ in the United States of America. Used by permission. All rights reserved worldwide.”
Machnamh on Lúcás 17:1-6 ABN
Inspioráid - 2025-11-10 Paidir Laethúil
I Maitiú 18:21, nuair a d’fhiafraigh Peadar d’Íosa cé mhéad uair ba chóir dó maithiúnas a thabhairt do dheartháir a pheacaigh ina choinne agus an mbeadh seacht n-uaire leordhóthanach, d’fhreagair Íosa, ‘Ní deirim leat seacht n-uaire ach seachtó uair a seacht.’ Tá an treoir seo chomh láidir sin go bhfuil sí san áireamh inár nAthair, áit a n-iarraimid ar Dhia maithiúnas a thabhairt dúinn ar an mbealach a mhaithimid do dhaoine eile.
An ndéanaim iarracht maithiúnas a thabhairt do dhaoine eile le mo thoil, le m’intinn agus le mo chroí chomh maith agus is féidir liom? An ndéanaim guí ar son na ndaoine a ghortaigh mé?