Прысутнасць

“Ты, калі молішся, увайдзі ў пакой свой і, зачыніўшы дзверы, маліся да Айца твайго, які ў таемнасці”. (Мц 6:6) Божа, Ты — мой унутраны пакой, Ты заўсёды ўва мне, а я ў Табе. Няхай штодня я прысвячаю час, каб увайсці ў пакой майго сэрца і быць з Табой.

Свабода

Бог не чужы маёй свабодзе.
Наадварот, Дух удыхае жыццё ў самыя ўтоеныя жаданні,
далікатна падштурхоўвае мяне да ўсялякага дабра.
Прашу аб ласцы, каб дазволіць Духу агарнуць мяне.

Усведамленне

Пане, мой Божа, у Тваёй любячай прысутнасці я разгортваю свой дзень, нібы скрутак,
пачынаючы з гэтага часу і азіраючыся назад, момант за момантам.
У кожным з іх я вылучаю дабро і святло, ва ўдзячнасці.
Затым звяртаю ўвагу на цені і на тое, што яны мне кажуць,
шукаючы ў Цябе аздараўлення, разумення і прабачэння.

Божае слова

¹Праз некалькі дзён Езус зноў прыйшоў у Кафарнаум, і разышлася вестка, што Ён у доме. ²Адразу сабралася столькі народу, што ўжо не было месца каля дзвярэй. І Ён прамаўляў да іх. ³Прыйшлі да Яго чацвёра, якія неслі паралізаванага. ⁴Не змогшы прынесці яго да Езуса праз натоўп, разабралі страху, дзе Ён быў, і праз адтуліну спусцілі насілкі, на якіх ляжаў паралізаваны. ⁵Убачыўшы іх веру, Езус сказаў паралізаванаму: «Сыне, адпускаюцца твае грахі». ⁶Там жа сядзелі некаторыя з кніжнікаў і разважалі ў сэрцах сваіх: ⁷«Чаму Ён так кажа? Ён блюзнерыць! Хто можа адпускаць грахі, калі не сам Бог?» ⁸Езус, адразу пазнаўшы духам сваім, што яны так разважаюць, сказаў ім: «Чаму так разважаеце ў сэрцах вашых? ⁹Што лягчэй? Сказаць паралізаванаму: “Адпускаюцца твае грахі”, ці сказаць: “Устань, вазьмі насілкі свае і хадзі?” ¹⁰Але каб вы ведалі, што Сын Чалавечы мае на зямлі ўладу адпускаць грахі». І сказаў паралізаванаму:¹¹«Табе кажу: устань, вазьмі насілкі свае ды ідзі да дому свайго». ¹²Той адразу ж устаў і, узяўшы насілкі, выйшаў перад усімі, так што ўсе дзівіліся і славілі Бога, кажучы: «Ніколі мы такога не бачылі!»

Разважанне да Божага слова

Добрыя сябры паралізаванага чалавека паказалі, як моцна яны прагнулі, каб ён сустрэўся з Езусам. Кожны з нас можа стаць Божай прыладай, каб весці іншых да Езуса, нягледзячы на ​​шматлікія відавочныя перашкоды.

Паводзіны Езуса, які спачатку прабачыў паралізаванаму яго грахі, а потым аздаравіў яго цела, нагадваюць нам пра неабходнасць прыярытэтаў у нашым хрысціянскім жыцці. Пане, Ты Бог міласэрнасці. Ты ведаеш, дзе мы больш за ўсё патрабуем вылячэння.

Размова

Якое слова ці выраз з сённяшняга Евангелля прыцягнулі маю ўвагу? Прашу Пана адкрыць мне, што Ён хоча сказаць мне гэтым словам…

Заканчэнне

Хвала Айцу і Сыну, і Духу Святому.
як было спрадвеку,
цяпер і заўсёды,
і навекі вечныя. Амэн.

Амэн