Прысутнасць

Стаю ў Тваёй прысутнасці, Божа.
Няхай заўсёды ў мяне будзе час, каб бачыць і смакаваць
прыгажосць, якую Ты стварыў
дзеля майго захаплення.

Свабода

Стараюся адмовіцца ад любых забабонаў і абмежаванасці мыслення,
якія могуць затуманіць мой зрок у гэты момант.
Аддаю ўсё міласэрнаму клопату Бога, каб маліцца ў свабодзе, праўдзе і яснасці.

Усведамленне

Калі вяртаюся да паўсядзённых спраў,
нагадай мне, Пане,
што Ты заўсёды побач.
І мне ніколі не трэба адчайвацца.

Божае слова

¹⁶Яшчэ крыху і вы не ўбачыце Мяне, і хутка зноў убачыце Мяне». ¹⁷Некаторыя з вучняў сказалі адзін аднаму: «Што гэта Ён кажа нам: “Яшчэ крыху і вы не ўбачыце Мяне, і хутка зноў убачыце Мяне,” і: “Я іду да Айца”?» ¹⁸Казалі таксама: «Што гэта значыць: “Яшчэ крыху”? Не ведаем, што Ён кажа». ¹⁹А Езус пазнаў, што хацелі ў Яго спытаць, і сказаў ім: «Распытваецеся адзін у аднаго пра тое, што Я сказаў: “Яшчэ крыху і вы не ўбачыце Мяне, і хутка зноў убачыце Мяне?” ²⁰Сапраўды, сапраўды кажу вам: вы будзеце плакаць і галасіць, а свет будзе радавацца. Вы будзеце смуткаваць, але смутак ваш абернецца ў радасць.

Разважанне да Божага слова

Мука і смерць Езуса на крыжы былі па-сапраўднаму разбуральным досведам для вучняў. У тагачасным габрэйскім разуменні такі скон азначаў, што Бог пакінуў Езуса і тым самым абверг усё, што Езус рабіў і вучыў. Уваскрасенне адмяніла ўсе падобныя меркаванні і ператварыла іх смутак і разгубленасць у радасць і мужнасць ісці і абвяшчаць Евангелле. Для хрысціян звычайнай унутранай паставай мае быць ціхая радасць і давер да Бога, які любіць і суправаджае нас на шляху пілігрымкі. Паспрабуем знайсці яе зараз падчас малітвы.

Размова

Дар маўлення – цудоўны дар.
Навучы мяне выкарыстоўваць гэты дар з дабрынёй.
Няхай я буду марудны да выказвання рэзкіх,
крыўдных, гнеўных і жорсткіх слоў.

Заканчэнне

Я дзякую Богу за магчымасць правесці сам-насам з Ім некалькі хвілін,
і цяпер іду далей з радасцю і надзеяй
служыць Яго народу.

Амэн