Прысутнасць

Перад тым, як пачаць малітву, паслухаю біццё сэрца,
рытм дыхання, плынь думак –
прыкметы няспыннага стваральнага дзеяння Бога ўва мне.
Затрымаюся на момант і адчую
гэтую Божую прысутнасць.

Свабода

Стараюся адпусціць хваляванні і турботы,
якія зараз абцяжарваюць мяне.
Аддаю ўсе свае клопаты ў Божыя рукі
– хаця б на гэтыя некалькі хвілін малітвы.

Усведамленне

Пане, мой Божа, у Тваёй любячай прысутнасці я разгортваю свой дзень, нібы скрутак,
пачынаючы з гэтага часу і азіраючыся назад, момант за момантам.
У кожным з іх я вылучаю дабро і святло, ва ўдзячнасці.
Затым звяртаю ўвагу на цені і на тое, што яны мне кажуць,
шукаючы ў Цябе аздараўлення, разумення і прабачэння.

Божае слова

³⁶Адзін з фарысеяў запрасіў Езуса паесці з ім. І Ён, увайшоўшы ў дом фарысея, заняў месца за сталом. ³⁷І вось, жанчына, якая была грэшніцай у горадзе, даведаўшыся, што Ён заняў месца за сталом у доме фарысея, прынесла алебастравы флакон міра ³⁸і, стоячы ззаду каля ног Ягоных і плачучы, пачала абліваць ногі Ягоныя слязьмі і валасамі сваёй галавы выцірала і цалавала ногі Яму, і намашчвала мірам. ³⁹Убачыўшы гэта, фарысей, які запрасіў Яго, сказаў сам сабе: «Калі б Ён быў прарокам, то ведаў бы, хто гэта жанчына, якая дакранаецца да Яго, што яна грэшніца». ⁴⁰Езус сказаў яму ў адказ: «Сымон, Я хачу нешта сказаць табе». Той прамовіў: «Скажы, Настаўнік». ⁴¹«У аднаго пазыкадаўцы былі два даўжнікі. Адзін вінен быў пяцьсот дынараў, а другі — пяцьдзясят. ⁴²Паколькі не мелі чым заплаціць, ён дараваў абодвум. Дык хто з іх больш палюбіць яго?» ⁴³Сымон адказаў: «Думаю, той, каму больш даравана». Ён сказаў яму: «Ты правільна разважыў». ⁴⁴І, павярнуўшыся да жанчыны, сказаў Сымону: «Бачыш гэтую жанчыну? Я прыйшоў у твой дом, і ты не даў Мне вады для ног, а яна слязьмі абліла Мае ногі і выцерла сваімі валасамі. ⁴⁵Ты пацалунку Мне не даў, а яна з той хвіліны, калі ўвайшла, няспынна цалуе Мне ногі. ⁴⁶Ты галавы Мне алеем не намасціў, а яна мірам намасціла Мне ногі. ⁴⁷Дзеля гэтага кажу табе: даруюцца ёй грахі многія за тое, што яна вельмі палюбіла. А каму мала даруецца, той мала любіць». ⁴⁸А ёй сказаў: «Адпускаюцца табе грахі твае». ⁴⁹І тыя, хто быў за сталом разам з Ім, пачалі казаць самі сабе: «Хто Ён такі, што нават грахі адпускае?» ⁵⁰А Ён сказаў жанчыне: «Вера твая ўратавала цябе, ідзі ў спакоі!»

Разважанне да Божага слова

Грэшніца ўжо ведала пра міласэрнага Езуса, чула Ягоныя прамовы. Яна да глыбіні спазнала прабачэнне і цяпер, напоўненая любоўю і ўдзячнасцю, прыйшла да Яго. Усе мы зграшылі і атрымалі прабачэнне. Ці часта выказваем сваю любоў і ўдзячнасць?

Мы так хутка забываем, колькі ўсяго няспынна атрымліваем ад Бога. Будзем жа ўдзячныя за ўсё, і асабліва за ўсе ласкі, якія Езус здабыў для нас сваім жыццём, смерцю і ўваскрасеннем.

Размова

Як Божае Слова ўзрушыла мяне?
Ці пакінула адчуванне сухасці?
Суцешыла мяне ці падштурхнула дзейнічаць па-новаму?
Я ўяўляю Езуса, які стаіць ці сядзіць побач са мной
Я дзялюся з Ім сваімі пачуццямі.

Заканчэнне

Я дзякую Богу за магчымасць правесці сам-насам з Ім некалькі хвілін,
і цяпер іду далей з радасцю і надзеяй
служыць Яго народу.

Амэн