Прысутнасць

Пане, Ты заўсёды побач
і чакаеш мяне.
Прагну жыць так, каб ніколі не быць занадта занятым
і не адкладаць сустрэчы з Табой.

Свабода

«Тоўстае і бясформеннае бервяно
ніколі не паверыла б, што можа стаць статуяй,
якой будуць захапляцца як цудам скульптуры,
і ніколі не скарылася б разцу скульптара,
які дзякуючы свайму генію бачыць, што з яго можна зрабіць» (Святы Ігнацый).
Прашу аб ласцы, каб дазволіць любячаму Стварыцелю фармаваць мяне.

Усведамленне

Як вядома, на ўсё ёсць свой час і месца.
Пане, дай мне заўсёды жадаць
вяртацца ў Тваю прысутнасць,
слухаць Тваё слова.

Божае слова

²⁵Адзін кніжнік устаў і, выпрабоўваючы Яго, сказаў: «Настаўнік, што мне рабіць, каб атрымаць у спадчыну жыццё вечнае?» ²⁶Ён адказаў яму: «У Законе што напісана? Як чытаеш?» ²⁷Той адказаў: «Любі Пана Бога твайго ўсім сэрцам тваім, і ўсёй душой тваёй, і ўсёй моцаю тваёй, і ўсім розумам тваім, а бліжняга свайго, як самога сябе». ²⁸Езус сказаў яму: «Слушна ты адказаў. Так рабі, і будзеш жыць».

²⁹Але той, жадаючы апраўдацца, сказаў Езусу: «А хто мой бліжні?» ³⁰На гэта Езус адказаў: «Адзін чалавек ішоў з Ерузалема ў Ерыхон і трапіў у рукі разбойнікаў, якія знялі з яго адзенне, пабілі яго і пайшлі, пакінуўшы ледзь жывога. ³¹Выпадкова нейкі святар ішоў той дарогай і, убачыўшы яго, прайшоў міма. ³²Таксама і левіт, будучы на тым месцы, падышоў, паглядзеў і прайшоў міма. ³³А нейкі самаранін, падарожны, натрапіў на яго і, убачыўшы, злітаваўся. ³⁴Падышоў, перавязаў яму раны, паліваючы алеем і віном. І, пасадзіўшы яго на сваю жывёліну, прывёз у заезд і паклапаціўся аб ім. ³⁵А на другі дзень, ад’язджаючы, дастаў два дынары, даў карчмару і сказаў яму: “Паклапаціся аб ім. А калі патраціш больш, я аддам табе, калі вярнуся”. ³⁶Як здаецца табе, хто з гэтых трох быў бліжнім таму, хто трапіў у рукі разбойнікаў?» ³⁷Ён сказаў: «Той, хто паступіў з ім міласэрна». Тады Езус сказаў яму: «Ідзі і ты рабі так».

Разважанне да Божага слова

Мэта нашага жыцця на гэтай зямлі – любіць і развіваць, з Божай ласкай, сваю асабістую здольнасць любіць. Менавіта па ёй нас будуць судзіць. Святы Ян ад Крыжа пісаў: «Увечары жыцця нас асудзяць па тым, як мы любілі». Калі ў момант смерці мы будзем на поўную меру любіць, то будзем гатовыя злучыцца з Богам, які ёсць любоўю, і такім чынам увайсці ў неба.

Без іншых людзей мы б ніколі не даведаліся, ці сапраўды любім. Езус сказаў: «Бедных заўсёды маеце з сабой». Кожны дзень дае магчымасць праяўляць міласэрнасць, цярплівасць, прабачэнне і пакору, бо ўсе мы грэшнікі, якія маюць патрэбу ў Божай міласэрнасці.

Размова

Памятаючы, што я ў прысутнасці Бога,
уяўляю Езуса побач
і кажу ўсё, што цяпер маю на думцы і на сэрцы,
размаўляючы як сябра з сябрам.

Заканчэнне

Дзякую, Пане, за дар часу, праведзенага ў Тваёй прысутнасці і за ўсе Твае натхненні.

Амэн