Láthair Dé

A Thiarna dhíl agus mé ag teacht chugat inniu,
líon mo chroí agus mo bheith ar fad
le hiontas Do láithreachta.

Saoirse

A Thiarna, iarraim an grásta fios a bheith agam
gur cúis lúcháire é do thoil a dhéanamh
óir is é do thoil mo mhian is doimhne
agus is é an rud is fearr dom do mhian dom i gcónaí.

Comhfhios

Mairim i ngréasán caidrimh – naisc leis an dúlra, le daoine, le Dia.
Rianaim na naisc seo amach, ag gabháil buíochais as an saol a ritheann tríothu.
Tá roinnt nasc casta nó briste: seans go mothaím aiféala, fearg, díomá.
Guím ar son bronntanas glacadh agus maithiúnais.

Briathar Dé

¹⁷ Óir is amhlaidh a chuir Héaród ordú amach Eoin a ghabháil agus a chur i ngéibheann i bpríosún mar gheall ar Héaróidias, bean Philib a dheartháir, mar bhí sé tar éis í a phosadh. ¹⁸ Óir dúirt Eoin le Héaród: “Ní ceadmhach duit bean do dhearthár a bheith agat.” ¹⁹ Bhí olc ag Héaróidias chuige agus b’áil léi é mharú ach ní fhéadfadh, ²⁰ óir bhí eagla ar Héaród roimh Eoin, ó bhí a fhios aige gur dhuine cóir naofa é, agus choinnigh sé slán é, agus nuair a chuala sé a chomhrá, bhí sé go mór trí chéile ach thug sé cluas dó go fonnmhar. ²¹ Agus tháinig uair na faille nuair a thug Héaród fleá, i gcuimhne lae a bhreithe, do lucht a chúirte agus d’oifigigh agus do chinn phobail na Gailíle; ²² agus tháinig iníon Héaróidias isteach agus rinne sí rince, agus thaitin sé le Héaród agus leo seo a bhí ag bord leis. Dúirt an rí leis an gcailín: “Iarr orm cibé ní is mian leat agus tabharfaidh mé duit é.” ²³ Agus thug sé a mhion di: “Cibé ní a iarrfaidh tú orm tabharfaidh mé duit é, go dtí leath mo ríochta.” ²⁴ Ghabh sise amach agus dúirt sí lena máthair: “Cad a iarrfaidh mé?” Dúirt sí siúd: “Ceann Eoin Baiste.” ²⁵ Tháinig sí isteach faoi dheifir láithreach go dtí an rí agus d’iarr air ag rá: “Is mian liom go dtabharfá dom ar mhias gan mhoill ceann Eoin Baiste.” ²⁶ Tháinig buaireamh mór ar an rí, ach mar gheall ar a chuid mionn agus ar na daoine a bhí ag bord, níorbh áil leis dul siar ar a fhocal léi, ²⁷ agus chuir an rí duine den gharda amach láithreach agus d’ordaigh a cheann a thabhairt isteach. D’imigh seisean agus dhícheannaigh sé sa phríosún é, ²⁸ agus thug sé a cheann isteach ar mhias agus thug don chailín é agus thug an cailín dá máthair é. ²⁹ Ar a chloisteáil sin dá dheisceabail, tháinig siad agus thóg a chorp agus chuir i dtuama é.

Inspioráid

Cé go raibh brón mór air faoin méid a bhí á iarraidh air a dhéanamh, cheap Héaród gur fearr a aíonna a shásamh ná gníomhú de réir a choinsiasa. Cé chomh minic a dhéanaimid leithscéal dár ngníomhartha olca féin agus a dhéanaimid neamhaird ar a bhfuil a fhios againn inár gcroíthe gur cheart dúinn a dhéanamh?

Cé chomh minic a ligeann muid do mheas daoine eile orainn ár ngníomhartha morálta a threorú? Déanaimis scrúdú ar ár gcoinsias maidir lenár ngníomhartha peacacha agus iarraimis maithiúnas agus an misneach chun an rud atá ar eolas againn a bheith ceart a dhéanamh.

Comhrá

Uaireanta ní fheadar cad a déarfainn dá mbuailfinn leat go pearsanta, a Thiarna.
Sílim go mb’fhéidir go ndéarfainn “Go raibh maith agat, a Thiarna” as a bheith ann dom i gcónaí.
Tá a fhios agam go cinnte go raibh amanna ann nuair a d’iompair tú mé, a Thiarna,
nuair is trí do neart a d’éirigh liom teacht tríd na hamanna dorcha i mo shaol.

Conclúid

Gabhaim buíochas le Dia as na cúpla nóiméad seo a chaitheamar le chéile agus as aon léargas a fuair mé maidir leis an téacs.

Áiméan