Láthair Dé

Tá Dia liom, ach níos mó,
Tá Dia istigh ionam, ag tabhairt beatha dom.
Lig dom marana ar feadh nóiméad ar láithreacht Dé a thugann beatha
i mo chorp, m’intinn, mo chroí
agus i mo shaol ar fad.

Saoirse

A Thiarna deonaigh dom an grásta
chun saoirse spioraid a bheith agam.
Glan mo chroí agus m’anam
ionas go mairfidh mé go lúcháireach i do Ghrá.

Comhfhios

Fiafraím conas atáim ionam féin inniu.
An bhfuil mé thar a bheith tuirseach, faoi strus, nó as foirm?
Má bhaineann aon cheann de na tréithe seo liom,
an féidir liom triail a bhaint as scaoileadh leis na hábhair imní a chuireann isteach orm?

Briathar Dé

¹⁴ “Ar nós an duine a bhí ag dul ar an gcoigríoch: ghlaoigh sé ar a sheirbhísigh agus thaobhaigh leo a mhaoin; ¹⁵ thug cúig thallann do dhuine acu, a dó do dhuine eile, aon tallann amháin do dhuine eile—do gach duine de réir an chumais a bhí ann—agus d’fhág an tír. ¹⁶ Ní dhearna fear na gcúig thallann aon mhoill gan cur chun gnó leo agus cúig cinn eile a ghnóthú. ¹⁷ Mar an gcéanna d’fhear an dá thallann; ghnóthaigh seisean dhá cheann eile. ¹⁸ Ach chuaigh fear na haon tallainne amháin agus rinne poll sa talamh agus chuir sé airgead a mháistir i bhfolach. ¹⁹ Seal fada ina dhiaidh sin, tháinig máistir na seirbhíseach sin ag réiteach cuntas leo. ²⁰ Tháinig fear na gcúig thallann ina láthair agus thairg cúig thallann eile aige chuige agus ar seisean: ‘A mháistir, d’fhág tú cúig thallann ar iontaoibh agamsa; seo duit cúig cinn eile a ghnóthaigh mé.’ ²¹ Labhair a mháistir leis: ‘Go han-mhaith; dea-sheirbhíseach iontaofa thú: bhí tú iontaofa i mbun beagán nithe; ceapfaidh mé i do cheann thú ar mhórán; gabh isteach in aoibhneas do thiarna.’ ²² Tháinig ina láthair ansin fear an dá thallann: ‘A mháistir,’ ar seisean, ‘d’fhág tú dhá thallann ar iontaoibh agamsa: seo duit dhá cheann eile a ghnóthaigh mé.’ ²³23 Labhair a mháistir leis: ‘Go han-mhaith: dea-sheirbhíseach iontaofa thú; bhí tú iontaofa i mbun beagán nithe; ceapfaidh mé i do cheann thú ar mhórán: gabh isteach in aoibhneas do thiarna.’ ²⁴24 Ansin tháinig an té a fuair an tallann amháin chun cinn freisin, ag rá, ‘A Mháistir, bhí a fhios agam gur fear crua thú, ag baint san áit nár chuir tú síol agus ag bailiú san áit nár scaip tú, ²⁵25 Tháinig ina láthair ansin an fear a fuair an t-aon tallann amháin: ‘A mháistir,’ ar seisean, ‘bhí aithne agam ort gur duine crua thú, ag baint fómhair san áit nár chuir tú síol, agus ag cnuasach as an áit nach ndearna tú scaipeadh; ²⁶26 Dúirt a mháistir leis á fhreagairt: ‘Drochsheirbhíseach leisciúil thú! Bhí a fhios agat go mbainim fómhar san áit nár chuir mé síol agus go gcnuasaím as an áit nach ndearna mé scaipeadh: ²⁷ ba cheart duitse mar sin mo chuid airgid a chur chun lucht gaimbín, agus nuair a thiocfainn gheobhainn mo chuid féin ar ais le hús. ²⁸ Bainigí de an tallann agus tugaigí í don duine a bhfuil na deich dtallann aige, ²⁹ óir, gach aon duine a mbíonn ní aige, tabharfar dó agus beidh fuílleach aige, ach an té a bhíonn gan ní, fiú amháin a mbíonn aige bainfear de é. ³⁰ Agus an seirbhíseach úd gan aird, caitear amach sa dorchadas é: is ann a bheidh gol agus díoscán fiacla.’

Inspioráid

Tugadh ár dtalann faoi sheach do gach duine againn le húsáid chun leasa gach duine. Beidh orainn cuntas a thabhairt ar an gcaoi ar baineadh leas astu. Níl aon duine ina oileán, agus déanann ár saol difríocht do dhaoine eile, chun feabhais nó chun donais. Beidh eagla agus leisciúlacht ina leithscéalta an-lag ar lá an bhreithiúnais. Cé chomh maith is a úsáidim mo bhronntanais chun leasa daoine eile?

Nuair a bhuaileann muid lenár dTiarna ag an mbás, go gcloisfimid na focail, 'Maith thú, a sheirbhíseach maith agus dílis! Téigh isteach i lúcháir do Mháistir.'

Comhrá

Uaireanta ní fheadar cad a déarfainn dá mbuailfinn leat go pearsanta, a Thiarna.
Sílim go mb’fhéidir go ndéarfainn “Go raibh maith agat, a Thiarna” as a bheith ann dom i gcónaí.
Tá a fhios agam go cinnte go raibh amanna ann nuair a d’iompair tú mé, a Thiarna,
nuair is trí do neart a d’éirigh liom teacht tríd na hamanna dorcha i mo shaol.

Conclúid

Gabhaim buíochas le Dia as bronntanas a ghrá
agus mé ag imeacht le lúcháir agus dóchas
chun freastal ar a mhuintir.

Áiméan