In Gods aanwezigheid

“Ik sta aan de deur en klop,” zegt de Heer. (Openbaring 3:20). Wat een geweldig voorrecht dat de Heer van heel de schepping naar mij toe wil komen. Ik verwelkom zijn aanwezigheid.

Vrijheid

Heer, u gaf mij het leven en het geschenk van vrijheid.
Door uw liefde besta ik in deze wereld.
Moge ik het geschenk van het leven nooit als vanzelfsprekend beschouwen.
Moge ik altijd het recht op leven van anderen respecteren.

Bewustzijn

Heer, iedereen die om mijn gebeden heeft gevraagd roep ik in herinnering. Samen met al mijn eigen noden en zorgen geef ik ze uit handen aan U.

Het Woord van God

¹In die dagen begaf Jezus zich naar de overkant van het meer van Galilea, bij Tiberias. ²Een grote menigte volgde Hem omdat zij de tekenen zagen die Hij aan de zieken deed. ³Jezus ging de berg op en zette zich daar met zijn leerlingen neer. ⁴Het was kort voor Pasen, het feest van de Joden. ⁵Toen Jezus zijn ogen opsloeg en zag dat er een grote menigte naar Hem toekwam vroeg Hij aan Filippus: “Hoe moeten wij brood kopen om deze mensen te laten eten?” ⁶– Dit zei Hij om hem op de proef te stellen, want zelf wist Hij wel wat Hij ging doen. – ⁷Filippus antwoordde Hem: “Wil ieder ook maar een klein stukje krijgen dan is voor tweehonderd denariën brood nog te weinig.” ⁸Een van zijn leerlingen, Andreas, de broer van Simon Petrus merkte op: ⁹“Er is hier wel een jongen met vijf gerstebroden en twee vissen, maar wat betekent dat voor zo’n aantal?” ¹⁰Jezus echter zei: “Laat de mensen gaan zitten.” Er was daar namelijk veel gras. Zij gingen dan zitten; het aantal mannen bedroeg ongeveer vijfduizend. ¹¹Toen nam Jezus de broden en na het dankgebed gesproken te hebben liet Hij ze uitdelen onder de mensen die daar zaten, alsmede de vissen, zoveel men maar wilde. ¹²Toen ze verzadigd waren zei Hij tot zijn leerlingen: “Haalt nu de overgebleven brokken op om niets verloren te laten gaan.” ¹³Zij haalden ze op en vulden van de vijf gerstebroden twaalf manden met brokken, welke door de mensen na het eten overgelaten waren. ¹⁴Toen de mensen het teken zagen dat Hij had gedaan zeiden ze: “Dit is stellig de profeet die in de wereld moet komen.”

¹⁵Daar Jezus begreep dat zij zich van Hem meester wilden maken om Hem mee te voeren en tot koning uit te roepen, trok Hij zich weer in het gebergte terug, geheel alleen.

Inspiratie

Toen Jezus besefte dat ze op het punt stonden om Hem met geweld tot koning te maken, trok Hij zich weer terug op de berg, helemaal alleen.

In dit wonder van het voeden van de vijfduizend door de vermenigvuldiging van de broden en vissen, voorspelt Jezus het veel grotere wonder van het voeden van de menigte met zijn eigen lichaam en bloed door de eeuwen heen.
Het was Jezus die - toen Hij de menigte zag - vroeg hoe Hij al deze mensen moest voeden. God weet dat we voedsel nodig hebben voor zowel ons lichaam als onze ziel. Laten we bidden dat we Hem meer vertrouwen om voor ons te zorgen.

Onze God is een vrijgevige God. Duizenden jaren lang hebben onze zeeën, zonder enige inbreng van ons, voedsel geleverd aan miljarden wezens, inclusief onszelf. Jezus vertelt ons dat zelfs de haren op ons hoofd geteld zijn. We danken God voor zijn zorg voor ons.

Gesprek

“Jezus keek hem aan en hield van hem”. (Marcus 10:21). Kan ik mezelf toestaan om in de liefdevolle blik van Jezus te zitten, die altijd en overal van me houdt, in alle omstandigheden? God kijkt altijd naar me met onvoorwaardelijke liefde.

Besluit

Eer aan de Vader en aan de Zoon en aan de heilige Geest,
zoals het in het begin was,
is nu en zal altijd zijn,
wereld zonder einde. Amen.

Amen