In Gods aanwezigheid

Terwijl ik hier zit, klopt mijn hart,
de eb en vloed van mijn ademhaling, de bewegingen van mijn geest,
zijn allemaal tekenen van Gods voortdurende vorming van mij.
Ik sta even stil en word me bewust van
van deze aanwezigheid van God in mij.

Vrijheid

“Laat me hier vrij helemaal alleen, in cel waar nooit zonlicht scheen. Mocht niemand ooit tegen me spreken, dan maakt deze gouden stilte me vrij.” Gedeelte van een gedicht geschreven door een gevangene in het concentratiekamp Dachau.

Bewustzijn

Omdat ik weet dat God onvoorwaardelijk van mij houdt,
kijk ik eerlijk terug op de afgelopen dag, de gebeurtenissen en mijn gevoelens.
Is er iets waar ik dankbaar voor ben? Dan dank ik.
Is er iets waar ik spijt van heb? Dan vraag ik vergeving.

Het Woord van God

²²Toen de tijd aanbrak waarop Maria en het Kind volgens de Wet van Mozes gereinigd moesten worden, brachten zijn ouders Jezus naar Jeruzalem ²³om Hem aan de Heer op te dragen, volgens het voorschrift van de Wet des Heren: elke eerstgeborene van het mannelijk geslacht moet aan de Heer worden toegeheiligd, ²⁴en om volgens de bepaling van de Wet des Heren een offer te brengen, namelijk een koppel tortels of twee jonge duiven.

²⁵Nu leefde er in Jeruzalem een zekere Simeon, een wetgetrouw en vroom man die Israëls vertroosting verwachtte, en de heilige Geest rustte op hem. ²⁶Hij had een godsspraak ontvangen van de heilige Geest dat de dood hem niet zou treffen voordat hij de Gezalfde des Heren zou hebben aanschouwd.^{, 27}Door de Geest gedreven was hij naar de tempel gekomen. Toen de ouders het kind Jezus daar binnenbrachten om aan Hem het voorschrift der Wet te vervullen, ²⁸ nam ook hij het kind in zijn armen en verkondigde Gods lof met de woorden:

²⁹“Uw dienaar laat Gij, Heer, nu naar uw woord in vrede gaan: ³⁰mijn ogen hebben thans uw Heil aanschouwd ³¹dat Gij voor alle volken hebt bereid; ³²een licht dat voor de heidenen straalt, een glorie voor uw volk Israël.”

³³Zijn vader en moeder stonden verbaasd over wat van Hem gezegd werd. ³⁴Daarop sprak Simeon over hen een zegen uit en hij zei tot Maria, zijn moeder: “Zie, dit kind is bestemd tot val of opstanding van velen in Israël, tot een teken dat weersproken wordt, ³⁵opdat de gezindheid van vele harten openbaar moge worden; en uw eigen ziel zal door een zwaard worden doorboord.”

Inspiratie

Er duiken steeds nieuwe personages op in ons kerstverhaal en gebed. Vandaag hebben we Simeon. Hij gelooft in de belofte dat hij niet zal sterven voordat hij het Christuskind voor het eerst ziet. Hij gaat elke dag naar de tempel en wacht daar geduldig. En dan, op een dag, wanneer de hoop bijna vervlogen is, ziet hij een vrouw over de stoffige weg komen. Zij zit op een ezel met een baby in haar armen. Het kleine gezelschap wordt geleid door Jozef. Simeon snelt ernaartoe en beseft op de een of andere manier dat dit het moment is waar hij zo naar verlangde.

Hoe wist hij dat? Hoe had hij het geloof om te blijven geloven? Het wordt ons niet verteld. We moeten het zelf uitzoeken.

Gesprek

Soms vraag ik me af wat ik zou kunnen zeggen als ik U persoonlijk zou ontmoeten, Heer.
Ik denk dat ik zou kunnen zeggen “Dank U, Heer” omdat U er altijd voor me bent geweest.
Ik weet zeker dat er tijden waren waarin U me droeg, Heer,
toen ik door Uw kracht door de donkere tijden in mijn leven kwam.

Besluit

In de liefdevolle aanwezigheid van God,
vraag ik Hem mij te zegenen en te leiden
terwijl ik Zijn werk doe in mijn dagelijks leven.

Amen