Прысутнасць

“Свет прасякнуты веліччу Бога” (Джэралд Мэнлі Хопкінс)
Некаторы час затрымаюся ў прысутнасці Бога навокал і ўва мне,
у кожнай часцінцы майго цела
і глыбока ў сэрцы.

Свабода

Пане, я малюся аб Тваім дары свабоды.
Няхай Святы Дух
натхняе людзей ва ўладзе працаваць на карысць
сапраўднай справядлівасці для ўсяго Божага народу.

Усведамленне

Падумаю, як сябе адчуваю.
Ці стомлены мацней, чым звычайна, напружаны або знерваваны?
Калі штосьці падобнае адбываецца,
паспрабую на час малітвы выпусціць з увагі клопаты, якія мяне турбуюць.

Божае слова

²¹ Калі Езус ізноў пераправіўся ў чоўне на другі бераг, сабралася да Яго мноства народу. А быў Ён каля мора. ²²22 Прыйшоў таксама адзін з кіраўнікоў сінагогі па імені Яір і, убачыўшы Езуса, упаў да Ягоных ног ²³і моцна прасіў, кажучы: 23 «Дачушка мая памірае, прыйдзі, ускладзі на яе рукі, каб яна ўратавалася і жыла». ²⁴24 І Ён пайшоў з ім.

А вялікі натоўп ішоў за Езусам і ціснуўся да Яго.

²⁵Таксама жанчына, якая хварэла на крывацёк дванаццаць гадоў і шмат выцерпела ад многіх лекараў, ²⁶патраціла на іх усю маёмасць сваю, аднак нішто не дапамагло, і ёй станавілася нават горш, ²⁷27 пачуўшы пра Езуса, падышла ў натоўпе ззаду і дакранулася да Ягонага плашча. ²⁸28 Бо казала сама сабе: «Калі дакрануся хаця б да плашча Ягонага, выздаравею». ²⁹29 І ў тую ж хвіліну спыніўся ў яе крывацёк, і яна адчула ў целе, што вызвалілася ад хваробы. ³⁰30 Езус, адразу адчуўшы, што моц выйшла з Яго, звярнуўся да народу і сказаў: «Хто дакрануўся да Майго плашча?» ³¹31 А вучні Ягоныя сказалі Яму: «Ты бачыш, што народ ціснецца да Цябе, і пытаешся “хто дакрануўся да Мяне?”» ³²32 Але Ён аглядаўся, каб убачыць тую, якая гэта зрабіла. ³³А жанчына спалохалася і задрыжэла, бо ведала, што з ёй сталася. Яна падышла, упала перад Ім і сказала Яму ўсю праўду. ³⁴ Ён жа сказаў ёй: «Дачка, вера твая ўратавала цябе. Ідзі ў спакоі і будзь вольная ад сваёй хваробы».

³⁵35 Калі Ён яшчэ гаварыў, прыйшлі ад кіраўніка сінагогі і сказалі: «Дачка твая памерла, навошта ты яшчэ турбуеш Настаўніка?» ³⁶36 Але Езус, пачуўшы гэтыя словы, сказаў кіраўніку сінагогі: «Не бойся, толькі вер!» ³⁷37 І не дазволіў нікому ісці за сабою, акрамя Пятра, Якуба і Яна, брата Якуба. ³⁸Калі прыйшоў у дом кіраўніка сінагогі, убачыў мітусню і тых, хто плакаў і моцна галасіў. ³⁹Увайшоўшы, Ён сказаў ім: «Чаго мітусіцеся і плачаце? Дзіця не памерла, а спіць». ⁴⁰І насміхаліся з Яго. Але Ён, выгнаўшы ўсіх, узяў з сабою бацьку і маці дзіцяці і тых, хто быў з Ім, і ўвайшоў туды, дзе было дзіця. ⁴¹Узяўшы дзяўчынку за руку, сказаў ёй: «Таліта, кум!», што значыць: «Дзяўчынка, табе кажу, устань!» ⁴²Дзяўчынка адразу ўстала і пачала хадзіць. А было ёй дванаццаць гадоў. І замерлі яны ў вялікім здзіўленні. ⁴³А Ён строга загадаў ім, каб ніхто пра гэта не ведаў, і сказаў даць ёй есці.

Разважанне да Божага слова

У адрозненне ад сотніка, які сказаў: «Скажы толькі слова, і будзе аздароўлены слуга мой», Яір хоча, каб Езус прыйшоў і ўсклаў рукі на яго паміраючую дачку. І Езус пайшоў з ім. Бог у сваёй дабрыні прымае, што мы можам маліцца толькі з той верай, якую маем на гэты час. Бога трэба прасіць аб павелічэнні нашай веры, аб дапамозе ў нашым бязвер'і.

Шэкспір ​​пісаў: «Наша маленькае жыццё аточана сном». Тых, хто памірае ў Хрысце, чакае абуджэнне да новага жыцця. Тут мы бачым лагоднасць Езуса, калі Ён аддае дачку яе засмучаным бацькам і нагадвае ім даць ёй што-небудзь паесці. Езус сказаў: «Прыйдзіце да Мяне... бо Я ціхі і пакорны сэрцам, і знойдзеце супакой душам вашым».

Размова

Езус часта задаваў пытанні тым, хто прыходзіў да Яго.
Адчуваючы Яго цяпер побач,
уяўлю, што Ён пытаецца ў адказ на маю малітву:
“Чаго ты жадаеш?”
“Як табе дапамагчы?”
“Што Я магу табе даць?”

Заканчэнне

Хвала Айцу і Сыну, і Духу Святому.
як было спрадвеку,
цяпер і заўсёды,
і навекі вечныя. Амэн.

Амэн