Paidir Oscailte

A Dhia, lig do m’intinn agus do mo chroí teacht chun suaimhnis agus m’anam a athnuachan. Cabhraigh liom éisteacht le do threoir mhín agus tú ag labhairt le mo chroí.

Scrioptúr

1 Samúéil 3 (Glao Shamúéil)

Anois bhí an buachaill Samúéil ag fónamh don Tiarna faoi stiúir Éilí. Ba annamh a chualathas focal an Tiarna sna laethanta sin; ní raibh físeanna forleathan.

Ag an am sin, bhí Éilí, agus a radharc ag dul i laghad ionas nach bhféadfadh sé a fheiceáil, ina luí ina sheomra; ní raibh lampa Dé múchta fós, agus bhí Samúéil ina luí i dteampall an Tiarna, áit a raibh áirc Dé. Ansin ghlaoigh an Tiarna, “Samúéil! Samúéil!” agus dúirt sé, “Seo mé!” agus rith sé chuig Éilí agus dúirt sé, “Seo mé, óir ghlaoigh tú orm.” Ach dúirt sé, “Níor ghlaoigh mé; luigh síos arís.” Mar sin chuaigh sé agus luigh sé síos. Ghlaoigh an Tiarna arís, “Samúéil!” D’éirigh Samúéil agus chuaigh sé chuig Éilí agus dúirt sé, “Seo mé, óir ghlaoigh tú orm.” Ach dúirt sé, “Níor ghlaoigh mé, a mhic; luigh síos arís.” Anois ní raibh aithne ag Samúéil ar an Tiarna fós, agus ní raibh focal an Tiarna nochtaithe dó fós. Ghlaoigh an Tiarna ar Shamúéil arís, an tríú huair. Agus d’éirigh sé agus chuaigh sé chuig Éilí agus dúirt sé, “Seo mé, óir ghlaoigh tú orm.” Ansin thuig Éilí gurbh é an Tiarna a bhí ag glaoch ar an mbuachaill. Dá bhrí sin dúirt Éilí le Samúéil: “Imigh, luigh síos, agus má ghlaonn sé ort, abair, ‘Labhair, a Thiarna, óir tá do shearbhónta ag éisteacht.’” Chuaigh Samúéil agus luigh síos ina áit.

Anois tháinig an Tiarna agus sheas sé ann, ag glaoch mar a rinne siad roimhe, “A Shamúéil! A Shamúéil!” Agus dúirt Samúéil, “Labhair, óir tá do shearbhónta ag éisteacht.” Ansin dúirt an Tiarna le Samúéil, “Féach, táim ar tí rud a dhéanamh in Iosrael a chuirfidh griofadach i gcluas aon duine a chloiseann faoi. An lá sin comhlíonfaidh mé in aghaidh Éilí gach a ndúirt mé faoina theaghlach, ó thús go deireadh. Óir dúirt mé leis go bhfuilim ar tí a theaghlach a phionósú go deo as an gcion a raibh a fhios aige faoi, mar gheall gur cháin a mhic Dia, agus nár chuir sé bac orthu. Dá bhrí sin, mionnaím do theaghlach Éilí nach ndéanfar íobairt ná ofráil as cion teaghlach Éilí go deo.”

D’fhan Samúéil ansin go dtí an mhaidin; ansin d’oscail sé doirse theach an Tiarna. Bhí eagla ar Shamúéil an fhís a insint d’Éilí. Ach ghlaoigh Éilí ar Shamúéil agus dúirt sé, “A Shamúéil, a mhic.” Dúirt sé, “Seo mé.” Dúirt Éilí, “Cad a dúirt sé leat? Ná ceil é uaimse. Go ndéana Dia an rud céanna duit agus níos mó fós, má cheileann tú aon rud uaimse de na rudaí uile a dúirt sé leat.” Mar sin d’inis Samúéil gach rud dó agus níor cheil sé aon rud uaidh. Ansin dúirt sé, “Is é an Tiarna é; déanaimis sé an rud is maith leis.”

De réir mar a d’fhás Samúéil aníos, bhí an Tiarna leis agus níor lig sé d’aon cheann dá bhriathra titim ar an talamh. Agus bhí a fhios ag Iosrael uile ó Dhán go Beer Seaba gur fáidh iontaofa ón Tiarna a bhí i Samúéil. Lean an Tiarna de bheith le feiceáil i Sileo, óir nocht an Tiarna é féin do Shamúéil i Sileo trí bhriathar an Tiarna.

Machnamh

Cé nach dócha go nglaofaidh Dia orainn mar a ghlaoigh sé ar Shamúéil le guth inchloiste, tá a chuspóirí uathúla féin ag Dia dár saol fós. Tá gach duine againn riachtanach do phlean Dé, agus chruthaigh sé gach duine againn go huathúil, lenár scileanna agus lenár dtalann féin, agus ba mhaith leis go n-úsáidfimis na scileanna agus na tallanna seo chun freastal air. Mar sin féin, is fúinn féin atá an rogha sa deireadh, agus bíonn an cinneadh seo romhainn gach lá. D’fhéach Naomh Iognáid ar neamh agus ar na réaltaí, agus agus é sin á dhéanamh aige, bhraith sé fonn láidir ann féin freastal ar Dhia. An dtugaimid am dúinn féin chun sos a ghlacadh agus chun iontais a dhéanamh agus ligean dár solas lonrú?

Paidir Machnaimh

Labhair, a Thiarna, óir táim ag éisteacht.
Ciúnaigh an torann istigh ionam ionas go gcloisfidh mé do ghlór milis.
Tabhair dom an misneach chun do ghlao a fhreagairt le croí muiníneach.
Treoraigh mé chun mo bhronntanais a úsáid i ngrá agus i seirbhís, cibé áit a dtreoraíonn tú mé.

Paidir deiridh

A Íosa, mothaím istigh ionam
fonn mór tú a shásamh
ach, ag an am céanna,
Mothaím go hiomlán neamhábalta é seo a dhéanamh
gan do sholas agus do chabhair speisialta,
nach féidir liom a bheith ag súil leis ach uaitse.
Comhlíon do thoil ionam—
Fiú in ainneoin mé.

Claude La Colombière SJ (Paidir ar son Solais agus Cabhrach)