Лк 10:25-37

²⁵Адзін кніжнік устаў і, выпрабоўваючы Яго, сказаў: «Настаўнік, што мне рабіць, каб атрымаць у спадчыну жыццё вечнае?» ²⁶Ён адказаў яму: «У Законе што напісана? Як чытаеш?» ²⁷Той адказаў: «Любі Пана Бога твайго ўсім сэрцам тваім, і ўсёй душой тваёй, і ўсёй моцаю тваёй, і ўсім розумам тваім, а бліжняга свайго, як самога сябе». ²⁸Езус сказаў яму: «Слушна ты адказаў. Так рабі, і будзеш жыць».

²⁹Але той, жадаючы апраўдацца, сказаў Езусу: «А хто мой бліжні?» ³⁰На гэта Езус адказаў: «Адзін чалавек ішоў з Ерузалема ў Ерыхон і трапіў у рукі разбойнікаў, якія знялі з яго адзенне, пабілі яго і пайшлі, пакінуўшы ледзь жывога. ³¹Выпадкова нейкі святар ішоў той дарогай і, убачыўшы яго, прайшоў міма. ³²Таксама і левіт, будучы на тым месцы, падышоў, паглядзеў і прайшоў міма. ³³А нейкі самаранін, падарожны, натрапіў на яго і, убачыўшы, злітаваўся. ³⁴Падышоў, перавязаў яму раны, паліваючы алеем і віном. І, пасадзіўшы яго на сваю жывёліну, прывёз у заезд і паклапаціўся аб ім. ³⁵А на другі дзень, ад’язджаючы, дастаў два дынары, даў карчмару і сказаў яму: “Паклапаціся аб ім. А калі патраціш больш, я аддам табе, калі вярнуся”. ³⁶Як здаецца табе, хто з гэтых трох быў бліжнім таму, хто трапіў у рукі разбойнікаў?» ³⁷Ён сказаў: «Той, хто паступіў з ім міласэрна». Тады Езус сказаў яму: «Ідзі і ты рабі так».

“Copyright © 2021 National Council of Churches of Christ in the United States of America. Used by permission. All rights reserved worldwide.”