Лк 1:57-66,80

⁵⁷Альжбеце ж надышоў час нараджаць, і яна нарадзіла сына. ⁵⁸Калі пачулі суседзі і сваякі яе, што Пан учыніў вялікай міласэрнасць сваю да яе, радаваліся разам з ёю.

⁵⁹На восьмы дзень прыйшлі абразаць дзіця і хацелі назваць яго імем бацькі ягонага, Захарыем. ⁶⁰Але, адказваючы, маці ягоная сказала: «Не, але будзе названы Янам». ⁶¹Тады сказалі ёй: «Няма нікога з тваёй радні, хто б называўся такім імем». ⁶²У бацькі ж ягонага пыталіся на мігах, як бы хацеў назваць яго. ⁶³Ён, папрасіўшы таблічку, напісаў: «Ян — імя яго». І ўсе здзівіліся. І ўсе здзівіліся. ⁶⁴У гэты момант адразу адкрыліся вусны ягоныя і развязаўся язык ягоны, і ён загаварыў, праслаўляючы Бога. ⁶⁵Ахапіў страх усіх суседзяў іхніх, і па ўсёй горнай краіне Юдэі яны расказвалі пра ўсё гэта. ⁶⁶Усе, хто чуў, разважалі пра гэта ў сэрцах сваіх і казалі: «Што ж гэта будзе за дзіця?» Бо рука Пана была з ім.

⁸⁰А дзіця расло і ўзмацнялася духам, і заставалася на пустыні да дня свайго з’яўлення перад Ізраэлем.

“Copyright © 2021 National Council of Churches of Christ in the United States of America. Used by permission. All rights reserved worldwide.”