Мц 22:1-14

¹Езус зноў расказаў ім прыпавесць: ²«Валадарства Нябеснае падобнае да караля, які справіў вяселле для свайго сына. ³Ён паслаў сваіх слугаў паклікаць запрошаных на вяселле, але яны не хацелі прыйсці. ⁴Зноў паслаў іншых слугаў, кажучы: “Скажыце запрошаным: вось я прыгатаваў гасціну маю, зарэзаны валы мае і адкормленая жыўнасць, і ўсё падрыхтавана; прыходзьце на вяселле”. ⁵Але яны пагардзілі і адышлі, хто на сваё поле, а хто да свайго гандлю. ⁶Астатнія ж, схапіўшы слугаў ягоных, зняважылі і забілі іх. ⁷Кароль жа раззлаваўся і, паслаўшы войска сваё, знішчыў забойцаў гэтых і падпаліў іхні горад. ⁸Тады ён сказаў сваім слугам: “Вяселле гатова, але запрошаныя не былі годнымі. ⁹Таму пайдзіце на ростані і ўсіх, каго сустрэнеце, запрасіце на вяселле”. ¹⁰Тыя слугі, выйшаўшы на дарогі, сабралі ўсіх, каго знайшлі: і кепскіх, і добрых. І напоўнілася вяселле гасцямі.

¹¹Кароль, увайшоўшы паглядзець на гасцей, убачыў там чалавека, апранутага не ў вясельную вопратку, ¹²і сказаў яму: “Дружа, як ты ўвайшоў сюды, не маючы вясельнай вопраткі?” Той прамаўчаў. ¹³Тады кароль сказаў слугам: “Звяжыце яму ногі і рукі і выкіньце яго вон, у цемру. Там будзе плач і скрыгатанне зубоў”. ¹⁴Бо шмат пакліканых, але мала выбраных».

“Copyright © 2021 National Council of Churches of Christ in the United States of America. Used by permission. All rights reserved worldwide.”