De troost van de wetenschap dat God nabij is

Ik kende een man die tot het einde van zijn leven tegen kanker vocht en alle mogelijke therapieën probeerde. Aan ons hadden de artsen al verteld dat niets zou werken. Ik kende ook een man die zich openstelde voor wat er zou komen en niet eens chemotherapie wilde. De een vocht tegen het lijden en de ander accepteerde het. Ik bewonderde beide mannen en hun verschillende benaderingen van het lijden.

Veel mensen gaan het ziekenhuis in met vragen over hun ziekte en maken zich zorgen over de dood die nabij lijkt. Dat hoort bij het leven. Het is een angstige, verwarrende tijd die ons echter ook meer geloof kan geven en ons dichter bij Jezus kan brengen. Onze pijn kunnen we bijvoorbeeld omzetten in lijden en proberen daar genade, nieuw leven in te vinden. In de Hof van Gethsemane wil Jezus eerst dat de kelk aan Hem voorbijgaat, maar uiteindelijk staat Hij toe dat deze deel van Hem wordt en ondervindt Hij een sterke innerlijke kracht. Dit is geen simplistische benadering, maar een acceptatie van de duisternis in het leven

Jezus ontdekt in zijn lijden dat God de Vader nabij is; dit kan ook onze weg zijn. We kunnen mensen die lijden helpen deze weg te vinden door ons luisteren en onze aanwezigheid. Het gaat hier niet om boekenwijsheid, maar om wijsheid in ons hart. Zo kunnen we ontdekken dat groei door lijden mogelijk is en ons op een dag realiseren dat vrede onze ziel binnendringt of dat er een helder licht schijnt in de duisternis.

Overgenomen uit Gospel Reflections for Sundays of Year B door Donal Neary s.j.