‘Ga nu naar Bethlehem’

Kerstmis wordt vaak beschreven als een ‘magisch’ seizoen: feestelijke bijeenkomsten, liedjes en films, de opwinding op kleine gezichtjes op kerstochtend, de tradities die we met ons meedragen uit onze kindertijd – dit alles roept sterke emoties op. Maar er is iets dat dit alles overstijg, en dat is het bekende verhaal van de herders.

Meer dan 2000 jaar later worden onze eigen dagelijkse routines op pauze gezet door de komst van Kerstmis en dit ‘goede nieuws van grote vreugde’ (Lucas 2, 10). Net als de herders worden we uitgenodigd om uit ons dagelijks leven met al zijn uitdagingen en zorgen te stappen en ‘nu naar Bethlehem te gaan’; om het kind Jezus in de kribbe te ontmoeten in al zijn prilheid en menselijke kwetsbaarheid. We leven in een wereld die steeds onzekerder, donkerder en beangstigender kan aanvoelen. We kunnen niet ontsnappen aan het dagelijkse nieuws over oorlog, hongersnood, massale schietpartijen, haatdragende aanvallen op minderheden en verontrustend nieuws over ons klimaat en onze planeet. Het is belangrijk om betrokken te zijn, maar het spervuur van slecht nieuws kan ons bezorgd maken over de toekomst en over de veiligheid van onszelf en onze dierbaren. Deze kerstdag hebben we de kans om, net als de herders, uit onze routine te stappen en de kerststal te bezoeken. Deze scène kan ons nog steeds ontroeren en verbazen. We brengen onze zorgen en angsten mee en misschien kunnen we ze daar een tijdje achterlaten terwijl we, net als Maria, diep nadenken en dit mysterie van Gods nabijheid koesteren. De wereld zal er nog steeds zijn om naar terug te keren, net als voor de herders, met een nieuw perspectief en hernieuwde hoop.

Overgenomen uit Het diepe einde: Een reis met de zondagse evangeliën in het jaar van Marcus door Tríona Doherty en Jane Mellett