Johannes 4, 43-54

⁴³In die tijd verliet Jezus Samaria en ging naar Galilea. ⁴⁴Hijzelf had verklaard dat een profeet in zijn eigen vaderstad niet in aanzien is. ⁴⁵Toen Hij nu in Galilea kwam, ontvingen de Galileeërs Hem welwillend, omdat zij alles hadden gezien wat Hij te Jeruzalem op het feest had gedaan. Zij waren immers zelf ook op het feest geweest.

⁴⁶Zo kwam Hij dan wederom te Kana in Galilea waar Hij van het water wijn had gemaakt. Daar bevond zich een koninklijke beambte wiens zoon te Kafarnaüm ziek lag. ⁴⁷Toen hij hoorde dat Jezus uit Judea naar Galilea was gekomen ging hij naar Hem toe en verzocht Hem dat Hij mee zou komen om zijn zoon te genezen, want deze lag op sterven. ⁴⁸„Als gij geen wondertekenen ziet, – zei Jezus tot hem – dan gelooft gij niet.” ⁴⁹Daarop zei de hofbeambte: „Heer, kom toch eer mijn kind sterft!” ⁵⁰Jezus antwoordde: „Ga maar, uw zoon leeft.” De man geloofde wat Jezus hem zei en ging heen. ⁵¹Zijn dienaars kwamen hem onderweg reeds tegemoet met de boodschap dat zijn kind leefde. ⁵²Hij vroeg hun naar het uur waarop de beterschap was ingetreden en zij zeiden hem: „Gisteren, op het zevende uur is de koorts van hem geweken.” ⁵³Toen besefte de vader dat het gebeurd was juist op het uur waarop Jezus gezegd had: Uw zoon leeft. Hijzelf en heel zijn gezin geloofden. ⁵⁴Dit tweede teken deed Jezus nadat Hij uit Judea naar Galilea gekomen was.

“Copyright © 2021 National Council of Churches of Christ in the United States of America. Used by permission. All rights reserved worldwide.”