Lucas 24, 1-12

¹Op de eerste dag van de week gingen de vrouwen zeer vroeg in de morgen naar het graf, met de welriekende kruiden die zij klaar gemaakt hadden. ²Zij vonden de steen weggerold van het graf, ³gingen er binnen maar vonden er het lichaam van de Heer Jezus niet. ⁴Terwijl zij niet wisten wat daarvan te denken, stonden er plotseling twee mannen voor hen in een stralend wit kleed. ⁵Toen zij van schrik bevangen het hoofd naar de grond bogen, vroegen de mannen haar: “Waarom zoekt ge de levende onder de doden? Hij is niet hier, Hij is verrezen. ⁶Herinnert u hoe Hij nog in Galilea tot u gezegd heeft: ⁷De Mensenzoon moet overgeleverd worden in zondige mensenhanden en Hij moet aan het kruis worden geslagen, maar op de derde dag zal Hij verrijzen.” ⁸Zij herinnerden zij zich zijn woorden, ⁹ze keerden van het graf terug en brachten dit alles over aan de elf en aan al de anderen. ¹⁰Het waren Maria Magdalena, Johanna en Maria, de moeder van Jakobus; de andere vrouwen die met hen waren vertelden aan de apostelen hetzelfde. ¹¹Maar dat verhaal leek de apostelen beuzelpraat en zij geloofden hen niet. ¹²Toch liep Petrus ijlings naar het graf; hij bukte zich voorover maar zag alleen de zwachtels. Daarop ging hij terug, verbaasd nadenkend over hetgeen er gebeurd was.

“Copyright © 2021 National Council of Churches of Christ in the United States of America. Used by permission. All rights reserved worldwide.”