Marcus 4, 35-41
35Op een dag tegen het vallen van de avond sprak Jezus tot zijn leerlingen: “Laten we oversteken.” 36Zij stuurden het volk weg en namen Hem mee zoals Hij daar in de boot zat; andere boten begeleidden Hem. 37Er stak een hevige storm op en de golven sloegen over de boot zodat hij al vol liep. 38Intussen lag Hij aan de achtersteven op het kussen te slapen. Ze maakten Hem wakker en zeiden Hem: “Meester, raakt het U niet dat wij vergaan?” 39Hij stond op, richtte zich met dwingend woord tot de wind en sprak tot het water: “Zwijg stil!” De wind ging liggen en het werd volmaakt stil. 40Hij sprak tot hen: “Waarom zijt gij zo bang? Hoe is het mogelijk dat ge nog geen geloof bezit?” 41Zij werden door een grote vrees bevangen en vroegen elkaar: “Wie is Hij toch, dat zelfs wind en water Hem gehoorzamen?”
“Copyright © 2021 National Council of Churches of Christ in the United States of America. Used by permission. All rights reserved worldwide.”
Reflectie on Marcus 4, 35-41
Inspiratie - 2026-01-31 Dagelijks Gebed
Beeld je in dat je op de boot vertoeft terwijl Jezus ligt te slapen in het achterschip. Je bent bijna even moe als Hij, maar in je slaperigheid merk je dat het weer snel aan het veranderen is, en niet ten goede. Het ziet er hopeloos uit, dus grijp je Jezus bij de schouders en schud je Hem wakker. ‘Geloof je nog steeds niet’, vraag Hij en je denkt na over de momenten waarop je even bevreesd was