Eoin 6:52-59 ABN
52D’ith bhur n‑aithreacha manna san fhásach agus fuair siad bás.eat?” 53 Dúirt Íosa leo: “Amen, Amen, a deirim libh, mura n‑íosfaidh sibh feoil Mhac an Duine, agus a chuid fola a ól, ní bheidh beatha agaibh ionaibh. 54An té a itheann m’fheoil agus a olann m’fhuil, tá an bheatha shíoraí aige, agus tógfaidh mé suas é an lá deireanach. 55Is bia go fíor mo chuid feola agus is deoch go fíor mo chuid fola. 56An té a itheann m’fheoil agus a ólann m’fhuil cónaíonn sé ionamsa agus cónaímse ann. 57Amhail mar a chuir an tAthair beo mise uaidh, agus mar is beo mise tríd an Athair, mar an gcéanna, an té a itheann mise, mairfidh sé tríom. 58Is é seo an t‑arán a tháinig anuas ó neamh. Ní ionann is an manna ar ith bhur n‑aithreacha é agus go bhfuil siad marbh; an té a itheann an t‑arán seo, mairfidh sé go deo.” 59Dúirt sé na nithe seo i gCafarnáum agus é ag teagasc sa tsionagóg.
“Copyright © 2021 National Council of Churches of Christ in the United States of America. Used by permission. All rights reserved worldwide.”
Machnamh on Eoin 6:52-59 ABN
Inspioráid - 2025-05-09 Paidir Laethúil
Bhí sé thar fóir ar fad, dar lena lán de na Giúdaigh, nuair a dúradh leo nár mhó dóibh Corp an fhir seo a ithe dá mba mhian leo beatha síoraí a bheith acu. Dúirt Íosa leo go dtógfadh sé suas iad an lá deireanach. Ach is é Dia amháin a bhfuil sin ar a chumas, mar sin is diamhaslóir a bhí ann. Is tríd creideamh in cé hé Íosa a chuireann ar ár gcumas glacadh lena chorp agus a fhuil san Eocairist.
Ní mór ár n-anam a chothú le fíor-bhia agus dí chorp agus fola Chríost má tá a bheatha le bheith ionainn. Bíonn ár nDia i gcónaí ag iarraidh é féin a thabhairt dúinn.