Чувайце і маліцеся

Калі мы не прыкладаем намаганняў, каб штодня аднаўляць нашу любоў да Бога, мы будзем рабіцца ўсё больш і больш летнімі. І чым больш мы паглыбляемся ў сон пасрэднасці, тым больш будзем баяцца сустрэчы з Езусам на Крыжовым шляху. Нам патрэбная руплівасць у малітве, каб аднавіць духоўную свядомасць. Малітва вызваляе нас ад дробязнасці існавання, засяроджанага на нас саміх. Малітва нагадвае нам, што мы не можам прысніць шлях да праўды, але павінны ісці па ім, і малітва дае нам мужнасць змагацца ў добрай барацьбе і скончыць бег.

Ойча, я прагну, каб Ты не застаў мяне ў глыбокім сне. Я хачу цалкам прачнуцца. Але так часта я бываю сонным і знявераным, добрыя намеры перамешаны з рассеянасцю і занядбаннем. Прымі мяне такім, якім я ёсць, але не дазваляй мне заставацца такім, які я ёсць. Уздымі мяне над маёй пасрэднасцю і зрабі з мяне ўсё, чым ты хочаш, каб я быў.

Урывак зThe Mindful Our Father Томас Кейсі SJ

Чытаць далей

Езус кліча мяне сябрам

Дзівосная і глыбокая думка: я – сябра Езуса, якому Ён адкрывае духоўную праўду. Сябар выслухоўвае, застаецца побач, калі прыходзяць цяжкасці. Сяброўства Езуса – мая сувязь з Ім – робіць жыццё плённым, нават калі я не ідэальны і няспынна вучуся на памылках. Які плод я пакліканы прынесці?

Урывак з Sacred Space: A Little Book of Encouragement пад рэдакцыяй Vinita Hampton Wright (с. 114)

Чытаць далей

Ты належыш Мне

Пане, вобраз Божы, з якім я жыву ў асноўным, – гэта вобраз Езуса. Ты зрабіў Сябе даступным для мяне праз свайго Сына. Ён належыць да роду чалавечага: Ён адзін з нас, як мы кажам! Таму, калі я хачу ведаць, які Ты, я звяртаюся да Евангелля і назіраю за Табою ў асобе Езуса. Я даведаюся, як Ты ставішся да мяне, назіраючы, як Езус ставіцца да тых, каго Ён сустракаў. Ён – аблічча Бога: аблічча Айца ззяе праз Яго, таму што Ён заўсёды бачыць Цябе. Я мог бы крыху лепш быць святлом свету, калі б трымаў Цябе ў полі зроку падобным чынам.

Excerpted from I Am Infinitely Loved: A Month of Meditations by Brian Grogan SJ (p.12)

Чытаць далей

Радасць прыналежнасці

Шлях да лепшай будучыні, той будучыні, якой жадае для нас Бог, пачынаецца ў чалавечым сэрцы, у нашым жаданні быць прыналежным. У гэтых жаданнях ёсць дарога з нашых крызісаў, як нашых, так і нашага свету. Аднаўляючы сувязі, якія нас звязваюць, напаўняючы нас кіслародам, каб атрымаць дар, які з’яўляецца нашым жыццём і нашым светам, мы павінны спачатку спазнаць і адчуць Дарыцеля, які ўжо тут і чакае нас. Для гэтага няма лепшага дапаможніка, чым Духоўныя практыкаванні Ігнацыя, і няма лепшага духоўнага кіраўніцтва ў наш час, чым Францішак, першы ў свеце Папа езуіт.

Урывак зFirst Belong to God : On Retreat with Pope Francis by Austen Ivereigh (p.15)

Чытаць далей