Gebed

Er zijn net zoveel manieren van bidden als er mensen zijn en onze eigen gebedsstijl te vinden als brug naar God is een geschenk. Sommigen wandelen graag aan zee of op een ruige berg en proeven de schoonheid van de schepping. Het opzeggen van een psalm dient daarbij als achtergrondmuziek en helpt om de verwondering over de grootsheid en het mysterie van het heelal te verwoorden. Velen worden afgeschrikt door het gebed in de valse overtuiging dat ze hun zondagse kleren moeten aantrekken voor God. We komen naar God zoals we zijn, met alles erop en eraan, op dezelfde manier waarop we naar een dokter gaan voor genezing. Het is geen kwestie van het huis schoonmaken voordat de schoonmakers komen. Het is een vriendschap waarin het ophouden van schone schijn niet toegestaan is – we kunnen onszelf misschien voor de gek houden, maar God niet. Het is nuttig om te onthouden dat God van ons houdt, niet om onze goede daden, maar om wie we zijn, een lid van Gods familie, zelfs als we ons niet bewust zijn van die realiteit.

Overgenomen uit Reimagining Religion: A Jesuit Vision door Jim Maher s.j. (p. 45).

Lees meer

‘Aha! Momenten

Jezus, help me om je vermommingen bij te houden en om alert te blijven op de talloze manieren waarop je je aan mij laat zien. Ik wil je niet missen wanneer je voorbijkomt. Je hebt jezelf ontdaan van je goddelijke glorie door net als wij te worden, dus was er een enorme geloofssprong nodig voordat mensen je herkenden en zeiden: “Kijk, daar gaat de Zoon van God!” En toen kwam je passie en was je vermomming compleet. Je vijanden zeiden: “Kom van dat kruis af, dan zullen we geloven wat je beweert.” Maar dat deed je niet. Je bleef vermomd. Als jij God was, dan leek het alsof God nu dood was.

Maar toen stond je op uit de dood en vermomde je je opnieuw – als de tuinman, de reiziger op de weg naar Emmaüs, de bezoeker die om iets te eten vroeg, de figuur die bij zonsopgang aan de oever van het meer stond. Je gaf allerlei hints: je vredesboodschap, je vergeving, je speciale manier van brood breken, je wonden – deze hielpen de twijfelende discipelen, elk op hun tijd, om hun aha-moment te beleven. Is zo’n langzame openbaring het gevolg van je vriendelijkheid voor ons die niet te veel werkelijkheid kunnen verdragen?

Overgenomen uit I Am Infinitely Loved: A Month of Meditations door Brian Grogan s.j. (p. 56).

Lees meer

Is er één christelijke spiritualiteit of zijn er vele?

Ik kan zo geraakt worden door het medeleven dat ik zie in de persoon en het optreden van Jezus, dat medeleven de hoeksteen van mijn spiritualiteit wordt. Mijn hele leven wordt een uitdrukking van het medeleven dat door mij heen stroomt. Het beïnvloedt al mijn beslissingen. Jij, aan de andere kant, wordt misschien geboeid en uitgedaagd door het verhaal van de rijke jongeman. Vanwege deze bijzondere weerklank omarm je een spiritualiteit van radicale eenvoud. Je modelleert je leven naar dat van de arme Jezus die “zichzelf ontledigd (heeft) en de gedaante van een slaaf aangenomen” (Filippenzen. 2, 7). Het feit dat we verschillend reageren op het evangelie betekent niet dat een van ons authentieker leeft dan de ander. Maar ieder van ons kiest – of is gekozen! – om de ene christelijke spiritualiteit op een bepaalde manier en met een specifiek accent te leven.

Overgenomen uit God Ever Greater: Exploring Ignatian Spirituality door Brian O’Leary s.j. (p. 25).

Lees meer

Houdt u eenvoudigweg van mij?

Ik was enorm geholpen toen paus Franciscus in De vreugde van het evangelie (n.6) schreef: “… als puntje bij paaltje komt, (zijn) we oneindig geliefd …”. Deze enorme uitspraak over uw kijk op mij, Heer, betekent dat U, ongeacht hoe ik U ook teleurstel, blij bent met mij zoals ik ben.

Net zoals de zon mij verwarmt zonder daar een keuze in te maken, hoeft U geen keuze te maken om van mij te houden: U doet het gewoon! Vaak heb ik liever dat U niet zo zou ingrijpen in mijn leven, maar als ik kan geloven dat uw liefde voor mij onvoorwaardelijk is, totaal, zoals de warmte van de zon, dan kan ik aan wat er op mijn pad komt. U houdt eenvoudigweg van mij!
Overgenomen uit I Am Infinitely Loved: A Month of Meditations door Brian Grogan s.j. (p. 8).

Lees meer

‘Dit is Jezus, de koning van de Joden.’

Om drie uur ’s middags was er duisternis en een grote aardbeving. Het was alsof de fundamenten van de hel schudden, maar de kracht van de liefde van Christus was onverslagen en onuitblusbaar De vreugde van Pasen moest nog komen, maar de overwinning werd al op Goede Vrijdag behaald. Onze verlossing ligt in de gemeenschap met Christus’ lijden voor ons en daarom denken we diep na over de Woorden die Hij uitsprak in de uren van zijn lijden. Als we onze ogen van het kruis afwenden, zijn we verloren; als we de grootsheid van het vrijwillige offer van zijn leven niet overdenken, zullen we nooit met Hem naar het kruis getrokken worden en zullen we ons in ons leven met minder belangrijke zaken bezighouden. De gebeurtenissen van die dag bepalen heel ons geloof; al het andere draagt bij aan onze verlossing, maar het kruis van Jezus staat centraal. Het feit dat Jezus tot het einde toe volhield en er niet voor koos om het kruis te ontlopen, is de reden waarom christenen leven zoals ze leven en het symbool van het kruis vereren als de krachtigste en meest centrale gedachtenis in hun geloof. Het is de reden waarom miljoenen Christenen op Goede Vrijdag samenkomen aan de voet van het kruis.

Overgenomen uit Christ’s Seven Words from the Cross door John Mann (Inleiding)

Lees meer

De vreugde van het erbij horen

De weg naar een betere toekomst, de toekomst die God voor ons verlangt, begint in het menselijk hart, in ons verlangen om erbij te horen. In dat verlangen ligt de weg om uit onze crises te komen, zowel die van onszelf als die van onze wereld. Om de banden die ons verbinden te herstellen, om ons weer zuurstof te geven, om het geschenk dat ons leven en onze wereld is te ontvangen, moeten we eerst de Gever – die hier al is en op ons wacht – kennen en ervaren. Hiervoor is geen betere handleiding dan de Geestelijke Oefeningen van Ignatius en in onze tijd geen grotere spirituele gids dan Franciscus, de eerste jezuïet die paus werd.

Overgenomen uit Eerst aan God toebehoren: op retraite met paus Franciscus door Austen Ivereigh (p.15)

Lees meer

Stilstaan bij…

Wat ontbrak was “die gezegende verbondenheid (…) waaraan wij ons niet kunnen onttrekken: de verbondenheid van broeders en zusters te zijn” – zoals Franciscus het uitlegde in Fratelli Tutti (32). Dit kon alleen worden begrepen met een spirituele lens. Voor Franciscus is de sleutel tot ons vermogen om deze crises het hoofd te bieden en er door te groeien een drievoudig toebehoren: aan God, aan de schepping en aan elkaar. Het verlies van ons gevoel deel uit te maken van één menselijke familie, die deel uitmaakt van de schepping, heeft zijn wortels in het feit dat we ons afsluiten van onze Schepper. Het resultaat is dat we bij uitstek slecht voorbereid zijn op de overgang naar een betere toekomst.

Overgenomen uit Eerst aan God toebehoren: op retraite met paus Franciscus door Austen Ivereigh (p.14)

Lees meer

Elke christen levert zijn of haar levensbepalende strijd

“Opdat de liefde van de Vader in ons kan wonen, is het belangrijk om de strijd tegen de verleiding ons af te sluiten, te winnen. Als we ruimte maken voor de Heer die ons redt uit onze zelfgenoegzaamheid, stellen we ons open voor de hele schepping en elk schepsel. We worden kanalen voor het leven en de liefde van de Vader. Pas dan beseffen we wat het leven werkelijk is: een geschenk van de Vader die ons innig liefheeft en verlangt dat we bij Hem en bij elkaar horen.” Paus Franciscus

Overgenomen uit het voorwoord van paus Franciscus bij Eerst behoren tot God: op retraite met paus Franciscus door Austen Ivereigh (p.11)

Lees meer

De taal van gevoelens

Bij het bidden van het levensgebed denken we na over deze verschillende gevoelens. Troost en troosteloosheid zijn geen ijle spirituele toestanden: het zijn gevoelens en stemmingen die we voortdurend ervaren. We verdringen ze vaak uit ons bewustzijn terwijl we onze dagelijkse bezigheden uitvoeren. Tijdens het levensgebed staan we er zorgvuldig bij stil. Waar was God aanwezig in onze dag? We vinden Hem in de momenten waarop we ons gelukkig, blij en vredig voelden. We vinden Hem ook in tijden van angst en verdriet, omdat we God dan nodig hebben.

Wat we doen en hoe we denken zijn van groot belang. Maar eerst vragen we hoe we ons voelen. Daar, ´in het diepst van onze affectiviteit´, vinden we de heilige Geest die ons krachtig in beweging brengt.

Overgenomen uit A Simple Life-Changing Prayer door Jim Manney (p. 43-44).

Lees meer

U bent uitgestorte liefde

Heer, het is goed om te praten en ik zie ernaar uit om U te ontmoeten. Laat ik beginnen met U te vertellen wat mijn meest dierbare gedachte over U is. Ik ken de prachtige uitspraak van Johannes dat ‘God liefde is’ (1 Johannes hoofdstuk 4 vers 16). Uw liefde is echter niet statisch. Ze wordt voortdurend uitgestort, onuitputtelijk en rijk. Ik merk dat U zelf de term ‘uitgestort’ gebruikt bij het Laatste Avondmaal. Vaak wordt de heilige Geest beschreven als ‘uitgestort’ over iedereen.

Overgenomen uit I Am Infinitely Loved: A Month of Meditations door Brian Grogan s.j. (p. 10).

Lees meer