Дапамагаем адно аднаму і клапоцімся пра наш агульны дом

Варта даследаваць багацце абранага Папам тэрміна для Зямлі-маці: наш супольны дом. Слова «дом» абуджае цэлы свет успамінаў і эмоцый. Калі ў вас было шчаслівае дзяцінства, дом — гэта месца, да якога захоўваецца велізарная прыхільнасць: яно лучыць добрыя адносіны і асаблівасці месца, дзе пачалося вашае жыццё. Як казаў Элвіс Прэслі, дом там, дзе сэрца. Гэта перагукаецца з прымаўкай: «Памяшканне будуецца рукамі, але дом можна пабудаваць толькі сэрцам».

Папа кажа:

Наш супольны дом – гэта як сястра, з якой мы разам існуём, і як прыгожая маці, якая бярэ нас у абдымкі (Laudato Si’, 1).

Цяжка ўявіць сабе больш кранальную назву для свету, чым «наш супольны дом». «У сярэдзіне мінулага стагоддзя, пасля пераадолення шматлікіх цяжкасцяў, з’явілася тэндэнцыя разумення зямлі як айчыны, а чалавецтва як народу, які насяляе супольны дом» (Laudato Si, 164).

Мы павінны зноў адкрыць тое, што цешыла сэрцы нашых продкаў — глыбокае і поўнае любові пачуццё сувязі з планетай Зямля і ўсімі яе жыхарамі. У дзяцінстве мы жылі, магчыма, у невялікім доме; цяпер мы дзелім адну планету, і, як святы Францішак Асізскі ў свой час, мы адказваем за яе абарону і аднаўленне.

Brian Grogan SJ, Finding God in a Leaf: The Mysticism of Laudato Si’