‘Aha! Momenten

Jezus, help me om je vermommingen bij te houden en om alert te blijven op de talloze manieren waarop je je aan mij laat zien. Ik wil je niet missen wanneer je voorbijkomt. Je hebt jezelf ontdaan van je goddelijke glorie door net als wij te worden, dus was er een enorme geloofssprong nodig voordat mensen je herkenden en zeiden: “Kijk, daar gaat de Zoon van God!” En toen kwam je passie en was je vermomming compleet. Je vijanden zeiden: “Kom van dat kruis af, dan zullen we geloven wat je beweert.” Maar dat deed je niet. Je bleef vermomd. Als jij God was, dan leek het alsof God nu dood was.

Maar toen stond je op uit de dood en vermomde je je opnieuw – als de tuinman, de reiziger op de weg naar Emmaüs, de bezoeker die om iets te eten vroeg, de figuur die bij zonsopgang aan de oever van het meer stond. Je gaf allerlei hints: je vredesboodschap, je vergeving, je speciale manier van brood breken, je wonden – deze hielpen de twijfelende discipelen, elk op hun tijd, om hun aha-moment te beleven. Is zo’n langzame openbaring het gevolg van je vriendelijkheid voor ons die niet te veel werkelijkheid kunnen verdragen?

Overgenomen uit I Am Infinitely Loved: A Month of Meditations door Brian Grogan s.j. (p. 56).