De natuur als heilige plaats

Tuinen bieden eindeloze mogelijkheden voor beginnende mystici! Ze zijn veilige plekken, plaatsen van leven, overvloeiend van schoonheid. Waar een tuin is, is ook water en zijn levende wezens te vinden met hun gevarieerde schoonheid. Charles Darwin, hoewel hij vooral herinnerd wordt als de grote pleitbezorger van de evolutietheorie, zag zichzelf in de eerste plaats als een beschouwer van de natuur. Hij bracht een groot deel van zijn leven door met het overdenken van de eenvoudigste dingen, en hij besluit zijn beroemde werk
The Origin of Species, met de woorden: “Het is boeiend om te kijken naar een rijk begroeide oever…” Deze bescheiden oever die hij bestudeerde, heeft vele planten, zingende vogels, fladderende insecten en wormen die door de vochtige aarde kruipen. Dit alles brengt hem ertoe te overwegen dat “deze ingewikkeld geconstrueerde vormen, zo verschillend van elkaar en toch van elkaar afhankelijk… allemaal zijn voortgekomen uit wetten die om ons heen werkzaam zijn.”

Dus: zoek je eigen rijk begroeide oever, kijk er lang naar, denk na over haar lange geschiedenis en luister naar wat ze je probeert te zeggen. Laat dit jouw heilige plek zijn, waar je verliefd wordt op de natuur en op haar Schepper. Laat het weefsel van het leven tot leven komen onder je blik. Misschien zul je, net als Darwin, uitroepen: “Het is voor mij een prachtige dag geweest, alsof een blinde het zicht is geschonken.”

Brian Grogan s.j., Finding God in a Leaf: The Mysticism of Laudato Si’.