De taal van gevoelens

Bij het bidden van het levensgebed denken we na over deze verschillende gevoelens. Troost en troosteloosheid zijn geen ijle spirituele toestanden: het zijn gevoelens en stemmingen die we voortdurend ervaren. We verdringen ze vaak uit ons bewustzijn terwijl we onze dagelijkse bezigheden uitvoeren. Tijdens het levensgebed staan we er zorgvuldig bij stil. Waar was God aanwezig in onze dag? We vinden Hem in de momenten waarop we ons gelukkig, blij en vredig voelden. We vinden Hem ook in tijden van angst en verdriet, omdat we God dan nodig hebben.

Wat we doen en hoe we denken zijn van groot belang. Maar eerst vragen we hoe we ons voelen. Daar, ´in het diepst van onze affectiviteit´, vinden we de heilige Geest die ons krachtig in beweging brengt.

Overgenomen uit A Simple Life-Changing Prayer door Jim Manney (p. 43-44).