Delen en zorgen voor ons gemeenschappelijke huis

Het is de moeite waard om stil te staan bij de rijkdom van de term die de paus gekozen heeft voor moeder aarde – ons gemeenschappelijk huis. Het woord ‘thuis’ roept bij ons een wereld van herinneringen en emoties op. Als je een gelukkige kindertijd hebt gehad, is ‘thuis’ de plek waarvoor je de grootste genegenheid voelt: het bracht goede relaties samen met de bijzonderheden van de plek waar je je leven begon. Zoals Elvis Presley zingt: “Home is where the heart is.” Dit sluit aan bij het gezegde: ”Het kost handen om een huis te bouwen, maar alleen harten kunnen er een thuis van maken.”

De paus zegt:

Ons gemeenschappelijk huis is als “een zuster is met wie wij het bestaan delen, en als een mooie moeder die ons in haar armen neemt”. (Laudato Si’, 1)

Het is moeilijk een naam voor de wereld te bedenken die meer het hart raakt dan ‘ons gemeenschappelijk huis’. Onze planeet is “als een vaderland en de mensheid als een volk dat een gemeenschappelijk huis bewoont”. (Laudato Si’, 164)

We moeten herontdekken wat onze voorouders beleefden – een diep en liefdevol gevoel van verbondenheid met de aarde en al haar bewoners. Als kinderen deelden we misschien een klein huis; nu delen we een planeet. En net als Franciscus van Assisi in vroeger tijden, zijn wij in onze tijd geroepen om haar te beschermen en te herstellen.

Brian Grogan s.j., Finding God in a Leaf: The Mysticism of Laudato Si’.