Geluk vinden door spiritualiteit

Mensen verlangen naar geluk. Soms zoeken we het op de verkeerde plaatsen en worden we nog ongelukkiger dan toen we onze zoektocht begonnen. Het is soms deze ondoordachte keuze die leidt tot meer persoonlijke en gemeenschappelijke ongeluk. “Die recreatieve drug zal me geen kwaad doen. Het is alleen maar een beetje plezier.” “Ik ben oké, ik zal wel rijden.” De menselijke ervaring bevestigt dat we het gelukkigst zijn als we mededogen en vrijgevigheid tonen in de verschillende gewone omstandigheden van het leven, door al die “little, nameless, unremembered, acts/Of kindness and of love” (William Wordsworth, Tintern Abbey – “kleine naamloze, onbekende daden van liefde en goedheid”*) die gewoonlijk het grootste deel van onze dag vullen. Aandacht voor anderen creëert een tevredenheid en vrede die ons sterkt om vreugde te verwelkomen en de last van verdriet te omarmen. Onverantwoorde prikkels gaan soms door voor geluk. Ze zijn echter meestal oppervlakkig en vergankelijk, en laten een holle nagloed achter. Geluk is de vrede en tevredenheid die ons helpen om verantwoord op koers te blijven. Oppervlakkige gevoelens van opgetogenheid gaan snel voorbij. Het ontwikkelen van een gezonde spiritualiteit zal ons helpen om blijvende vrede te vinden, omdat de weg naar vrede voortkomt uit reflectief leven en uit ervaring leren wat het werkelijk is om een authentiek persoon te zijn. Als er geen patroon is van op zijn minst minimale reflectie, leven we oppervlakkige levens.

*vert.: J.W. Schulte Nordholt

Jim Maher s.j., Reimagining Religion: A Jesuit Vision