Marcus 6, 34-44

³⁴In die tijd zag Jezus een grote menigte. Hij gevoelde medelijden met hen, want zij waren als schapen zonder herder; en Hij begon hen uitvoerig te onderrichten. ³⁵Toen het al laat was geworden kwamen zijn leerlingen naar Hem toe en zeiden: “Deze plek is eenzaam en het is al laat. ³⁶Stuur hen weg om naar de hoeven en dorpen in de omtrek te gaan en daar eten te kopen.” ³⁷Maar Hij gaf hun ten antwoord: “Geeft gij hun maar te eten.” Zij zeiden Hem daarop: “Moeten wij dan voor tweehonderd denariën brood gaan kopen om hun te eten te geven?” ³⁸Hij zeide tot hen: “Hoeveel broden hebt ge? Gaat eens kijken.” Na zich op de hoogte gesteld te hebben zeiden ze: “Vijf, en twee vissen.” ³⁹Nu gaf Hij hun opdracht te zeggen dat allen zich groepsgewijze zouden neerzetten op het groene gras. ⁴⁰Zij gingen zitten in groepen van honderd en van vijftig. ⁴¹Hij nam de vijf broden en de twee vissen, sloeg de ogen ten hemel, sprak de zegen uit, brak de broden en gaf ze aan zijn leerlingen om ze aan de mensen voor te zetten; ook de twee vissen verdeelde Hij onder allen. ⁴²Allen aten tot zij verzadigd waren. ⁴³Men haalde aan brokken en aan wat er aan vis over was twaalf volle korven op. ⁴⁴Het waren vijfduizend mannen die van de broden gegeten hadden.

“Copyright © 2021 National Council of Churches of Christ in the United States of America. Used by permission. All rights reserved worldwide.”